پزشکی که در تشخیص و درمان مشکلات سیستم ادراری و دستگاه تناسلی مردان و زنان مانند پروستات، کلیه، مثانه، مجاری ادراری و … تخصص دارد را اورولوژیست یا متخصص اورولوژی می گویند.
پزشک عمومی بعد از گذراندن طرح دوساله خود، می تواند در دوره تخصصی اورولوژی شرکت کند، بعد از قبولی باید در طول ۵ سال تمام دوره های تخصصی، بالینی را بگذراند تا بتواند مدرک تخصصی خود را در شاخه اورولوژی بگیرد.
متخصص اورولوژی بعد از گرفتن مدرک تخصصی، می تواند در شاخه های مختلفی اورولوژی ادامه تحصیل دهد و مدرک فوق تخصصی بگیرد.
اورولوژی دارای شاخه های مختلفی است، اولوژیست تخصص لازم را در همه این شاخه ها دارد. این شاخه ها عبارتند از:
اورولوژی زنان؛ سیستم ادراری زنان مانند مثانه، دستگاه تولید مثل، سیستم دفع ادرار در زنان
ناباروری مردان؛ درمان مشکلات جنسی، هورمونی و اختلال در تولید اسپرم
اورولوژی کودکان؛ شب ادراری، مشکلات انسداد و سیستم ادراری
عصب شناسی مشکلات ادراری؛ ارزیابی نوار مثانه و اختلال در دفع ادرار
انکولوژی اورولوژی و سرطان های سیستم ادراری مانند سرطان کلیه، سرطان مثانه،سرطان پروستات و …
متخصص اورولوژی کدام بیماری ها را تشخیص و درمان می کند؟
اورولوژیست در درمان و تشخیص بیماری های زیر مهارت و تخصص کافی دارد:
· شب ادراری در کودکان
· انسداد و مشکلات مربوط به ساختار دستگاه ادراری در کودکان
· بیضه های غیرمتعارف در کودکان
· وجود خون در ادرار
· عفونت دستگاه ادراری
· التهاب پروستات در مردان
· سنگ کلیه و بیماری کلیوی
· سندروم مثانه دردناک
· ناباروری مردان
· اختلال در نعوظ، مشکل در نگه داشتن و یا نعوظ
· بزرگ شدن غده پروستات
· سرطان مثانه، کلیه، پروستات، آلت تناسلی، بیضه ها و غده آدرنال
· افتادن مثانه داخل واژن
· مثانه بیش فعال
برای پیدا کردن یک اورولوژیست باید ۳ معیار مهم یعنی، داشتن مدرک، مهارت و تجربه، امکانات بیمارستان را در نظر گرفت؛
یکی از معیارهای انتخاب یک اورولوژیست، بیمارستانی است که در آن مشغول به کار است. بهترین متخصصان در معتبر ترین بیمارستان مشغول به کار هستند؛ بنابراین در انتخاب یک متخصص اورولوژی باید درباره بیمارستان، امکانات آن جستجو کرد.
یک پزشک برای درمان بیماری های مربوط به سیستم ادراری باید مدرک تخصصی اورولوژی را دریافت کند و تمامی دوره های لازم را سپری کند.
متخصص علاوه بر داشتن مدرک تحصیلی، باید تجربه و مهارت بالایی داشته باشد، پزشکی که تجربه کافی داشته باشد، می تواند به درستی نوع بیماری و روش درمان ان را تشخیص دهد.
زمانی که فردی درگیر مشکلات سیستم ادراری و اندام های تناسلی می شود باید برای معاینه و درمان آن ها به متخصص اورولوژی مراجعه کند، برخی از افراد نمی دانند که متخصص اورولوژی کیست؟ چه تخصصی دارد؟ و با کدام بیماران سروکار دارد؟ برای درمان کدام بیماری ها باید به دکتر اورولوژی مراجعه کرد؟
پزشک از بعد از اتمام دوره عمومی و سپری کردن طرح دو ساله خود می تواند، در آزمون تخصصی اورولوژی شرکت کند، در صورت قبولی در این آزمون باید به مدت ۵ سال تمام دوره های تخصصی و بالینی را با موفقیت بگذراند و مدرک تخصصی اورولوژی را دریافت کند.
به پزشکی بعد از اتمام دوره تخصصی اورولوژی، مدرک تخصصی اورولوژی را دریافت می کند. متخصص اورولوژی یا اورولوژیست گفته می شود.
افرادی که قصد ادامه تحصیل در این زمینه را دارند، می توانند در شاخه های مختلف اورولوژی شرکت کرده و به مدت سه سال تمام دوره های فوق تخصصی را سپری کنند و مدرک فوق تخصص اورولوژی را در زمینه های مربوط به آن دریافت کند.
اورولوژیست بیمارهای زیر را درمان می کند:
· سرطان های مثانه، کلیه، پروستات و …
· بزرگ شدن پروستات
· اختلال در نعوظ
· ناباروری
· سندروم مثانه دردناک
· بیماری های کلیوی
· سنگ کلیه
· التهاب غده پروستات
· عفونت دستگاه ادراری
· واریکوسل
· افتادگی مثانه در زنان
· مثانه بیش فعال
· شب ادراری در کودکان
· بیضه های نزول نکرده
اورولوژیست با کمک روش های زیر می تواند انواع بیمارهای مربوط به این حوزه را تشخیص می دهد:
بیوپسی پروستات برای تشخیص سرطان پروستات و نمونه از بافت پروستات
معاینه فیزیکی
ازمایش ادرار و خون و مایع منی
سی تی اسکن، سونوگرافی،
سیستوسکوپ برای بررسی مجاری ادرار و مثانه
آرتروسکوپی برای بررسی کلیه و حالب
اورولوژیست برای انجام عمل ها و جراحی های زیر آموزش دیده اند:
پیوند کلیه
انجام جراحی برای باز کردن انسدادها
پروستاتکتومی و برداشتن بافت آسیب دیده پروستات
یورتروسکوپی برای درمان سنگ کلیه
برداشتن پروستات از طریق مجاری ادراری
انجام روش اسلینگ در درمان بی اختیاری ادراری
درمان سرطان پروستات خوش خیم از طریق پیشابراه
ترمیم اندام اداری درست شکل نگرفته
ترمیم آسیب ناشی از جراحت
سنگ شکنی برای شکستن سنگ کلیه
سیستکتومی
RIRS یک روش غیر تهاجمی برای شکستن و برداشتن سنگ کلیه از طریق مجرای ادراری است. در این روش یک لوله فیبروسکوپ یا آندوسکوپی از طریق مجرای ادراری وارد کلیه می شود و اقدامات لازم برای از بین بردن سنگ را انجام می دهد.
معمولا پزشک از چند روز قبل از عمل آمادگی های و اقدامات لازم را برای بیمار توضیح می دهد و از او می خواهد که موارد زیر را به خوبی رعایت کند:
باید قبل از عمل تست های مانند آزمایش خون، سونوگرافی و سی تی اسکن را انجام دهد.
بیمار باید به مدت ۶ تا ۸ ساعت قبل از عمل چیزی مصرف نکند و برای عمل RIRS ناشتا باشد.
اگر بیمار داروی خاصی مصرف می کند باید آن را با پزشک در میان بگذارد؛ در صورت نیاز باید مصرف این دارو را چند روز قبل از عمل قطع کند.
اگر فرد، بیماری زمینه ای داشته باشد باید آن را به پزشک خود اطلاع دهد.
بیشتر بخوانید : عمل PCNL چیست؟
پزشک برای درمان سنگ کلیه از طریق مجاری ادراری باید مراحل زیر را به ترتیب انجام دهد:
برای انجام عمل باید بیهوشی عمومی یا بی حسی نخاعی اعمال شود.
بعد از بیهوشی یا بی حس شدن بیمار، پزشک لوله بلند و انعطاف پذیر آندوسکوپی یا فیبروسکوپ را از طریق مجرای ادراری به داخل کلیه ارسال می کند. این لوله دارای دوربین و ابزار مخصوص شکستن سنگ کلیه است.
دوربین متصل به لوله، کلیه را بررسی و محل دقیق سنگ کلیه را پیدا می کند.
پزشک بعد از یافتن سنگ کلیه با کمک ابزار متصل به اندوسکوپ و لیزر، سنگ کلیه را می شکند.
می توان قطعات خرد شده سنگ را با کمک سبد مخصوص جمع آوری و از طریق مجرای ادراری از بدن خارج کرد.
بیمار بعد از عمل به اتاق ریکاوری منتقل می شود.
بعد از چند ساعت بستری شدن، بیمار ترخیص می شود.
احتمال بروز عوارض بعد از عمل RIRS وجود دارد، در صورتی که پزشک جراحی را با دقت بالا انجام ندهد و تجربه کافی نداشته باشد یا بیمار مراقبت های لازم را به خوبی رعایت نکند، احتمال بروز عوارض زیر بیشتر می شود:
درد و التهاب و ناراحتی در محل ورود دستگاه از عوارض شایع این روش است.
احتمال وجود خونریزی، تحریک ، التهاب به دلیل بی دقتی در انجام عمل و ورود دستگاه آندوسکوپی به مجاری ادراری بالا می رود.
اگر پزشک مهارت کافی نداشته باشد و مشکلاتی در حین عمل به وجود بیاید، احتمال آسیب به بافت کلیه وجود دارد.
احتمال عفونت مجاری ادراری در محل ورود آندوسکوپی یا فیبروسکوپ وجود دارد.
معمولا هزینه عمل سنگ کلیه از طریق مجاری ادراری با کمک اندوسکوپ در همه افراد یکسان نیست و به عواملی مانند: تخصص و مهارت پزشک، نوع بیمارستان، تجهیزات به کار رفته، نوع بیمه، وضعیت بیمار و محل قرار گیری سنگ کلیه و اندازه آن بستگی دارد.
عمل سنگ کلیه یک روش درمانی است که با انجام آن فرد سلامتی خود را بدست می آورد به همین دلیل بیشتر بیمه ها هزینه های آن را پرداخت می کنند. البته مقدار آن بستگی به طرف قرار و درصد آن دارد
منبع : سایت دکتر صادق زاده – متخصص ارولوژی
یکی از روش های درمان سنگ کلیه جراحی از طریق پوست یا PCNL است، در این روش با ایجاد یک برش می توان سنگ کلیه را از بین برد. پزشک در برخی موارد برای خارج کردن و شکستن سنگ کلیه این روش را تجویز می کند. اگر شما سنگ کلیه دارید و برای درمان آن نیاز به عمل PCNL دارید
یک روش جراحی است که تحت بیهوشی عمومی یا بی حسی نخاعی انجام می شود و در آن با ایجاد یک برش کوچک در پشت یا پهلوی بیمار و با وارد کردن لوله مخصوص می توان به کلیه دسترسی پیدا کرد.
برای انجام این روش باید مراحل زیر را به ترتیب انجام داد:
بیمار برای انجام عمل باید آزمایش، سونوگرافی و سی تی اسکن های لازم را انجام دهد، تا پزشک از موقعیت و وضعیت سنگ و شرایط عمومی بیمار مطلع شود.
برای انجام عمل از بیهوشی عمومی یا بی حسی نخاعی استفاده می شود، بعد از بیهوشی برای بیمار سوند حالب نصب می کنند و بیمار را باید در حالت دمر قرار داد.
پزشک در این روش با سوزن مخصوص یک سوراخ کوچک یک سانتی در پشت یا پهلوی بیمار ایجاد می کند.
وارد کردن دستگاه یا لوله به داخل کلیه
پزشک از طریق سوراخ یک لوله نازک مجهز به دوربین، رشته های لیزر و ابزار مخصوص برای دسترسی به سنگ کلیه را به داخل کلیه ارسال می کند.
با کمک دوربین و تصاویر ارسال توسط ان می توان محل دقیق سنگ را پیدا و آن را با لیزر به قطعات ریزی تبدیل کرد. قطعات خرد شده توسط سبد مخصوصی جمع اوری و از بدن خارج می شوند و برای خروج کامل قطعات ریز شده محل آن را به خوبی شستشو می دهند.
در عمل PCNL بعد از خارج کردن سنگ کلیه یک سوند فولی برای تخلیه ادرار به داخل کیسه نصب می شود. در برخی موارد برای خروج راحت ادرار لوله ای بین کلیه و مثانه قرار می دهند که بعد از مدتی آن را بر می دارند.
بیشتر بخوانید : عمل rirs
برای بهبودی سریع و جلوگیری از تشکیل مجدد سنگ کلیه باید مراقبت های زیر را به خوبی رعایت کرد:
بیمار بعد از عمل، بعد دو یا سه روز در بیمارستان بستری می شود.
باید از محل جراحی به خوبی مراقبت کرد و پانسمان آن را به موقع تعویض کرد، با این کار از بروز عفونت در محل برش جلوگیری می شود.
برای کاهش درد و پیشگیری از بروز عفونت مصرف داروی مسکن و آنتی بیوتیک الزامی است.
پیروی از رژیم غذایی سالم برای پیشگیری از تشکیل مجدد سنگ کلیه و بهبودی سریع توصه می شود.
بیمار باید بعد از عمل PCNL استراحت کافی داشته باشد و مایعات فراوان مصرف کند.
مراجعه به پزشک بعد از عمل و بررسی وضعیت بیمار ضروری است.
منبع : سایت دکتر سعید صادق زاده – متخصص ارولوژی
واریکوسل یک بیماری رایج در بین مردان است که ممکن است در سن ۱۵ تا ۳۵ سالگی رخ دهد. برای درمان قطعی این بیماری باید عمل واریکوسل انجام داد. اغلب افرادی که این مشکل دارند و می خواهند آن را با جراحی درمان کنند، به دنبال هزینه های انجام هستند.
واریکوسل به معنی متورم و گشاد شدن رگ های بیضه است. در این بیماری دریچه های یکطرفه سیاهرگ های کیسه بیضه و بیضه که نقش بازگشت خون از بیضه به قلب را بر عهده دارند، دچار اختلال می شوند و توانایی بازگشت خون به قلب را ندارند.
برای درمان واریکوسل باید عمل جراحی انجام است. با عمل رگ های آسیب دیده و متورم بسته می شوند و جریان خون از طریق رگ های سالم برقرار می شود
هزینه جراحی واریکوسل در افراد مختلف، متفاوت است و به عوامل مختلفی بستگی دارد که در ادامه به طور مفصل به آن ها می پردازیم:
کسی که عمل واریکوسل انجام می دهد باید تخصص و مهارت کافی در انجام این عمل داشته باشد. اگر جراح تجربه کافی داشته باشد و تمامی مراحل جراحی را با دقت انجام دهد، بیمار کمتر دچار عوارض جراحی می شود و احتمال بروز خطراتی جدی در حین عمل کاهش می یابد. به همین دلیل دستمزد جراح متخصص و با تجربه بیشتر از یک جراحی تازه کار و بی تجربه است.
بیشتر بخوانید :
برای درمان واریکوسل چند روش جراحی وجود دارد، جراحی باز، جراحی لاپاراسکوپی و لیزر از جمله های درمان واریکوسل هستند. هزینه هر کدام از این روش ها به دلیل تکنیک، ابزار و تجهیزات مورد استفاده با هم فرق دارند. برخی از افراد عمل واریکوسل یک طرف دارند و برخی دیگر واریکوسل دو طرف دارند، این موضوع نیز در هزینه های عمل تاثیر دارد.
شدت بیماری واریکوسل در افراد مختلف، متفاوت است و به چهار درجه تقسیم می شود. روش درمان واریکوسل با درجه کمتر نسبت به واریکوسل با درجه بالاتر متفاوت است و به طبع هزینه عمل آنها نیز یکسان نخواهد بود.
در بیمارستان های دولتی که فرد بیمه پایه داشته باشد، هزینه جراحی واریکوسل ۳۰ تا ۹۰ درصد کاهش می باید. اما اگر فرد بیمه نداشته باشد و یا عمل را در بیمارستان خصوصی انجام دهد، هزینه عمل برای او بیشتر خواهد شد.
در بیشتر موارد هزینه جانبی مانند هزینه تزریق سرم، انجام آزمایش، سونوگرافی، سی تی اسکن، هزینه بستری شدن در بیمارستان و هزینه مراقبت های بعد از عمل و ویزیت ها را به هزینه های عمل اضافه می کنند.
هزینه عمل واریکوسل با توجه به تخصص و مهارت جراح، نوع عمل، نوع بیمارستان و بیمه طرف قرارداد، هزینه های جانبی و شدت بیماری برای همه یکسان نیست. اگر فردی بیمه پایه داشته باشد و در بیمارستان دولتی عمل را انجام دهد، تقریبا هزینه های کاهش می یابد و بیمه بخشی از آن را پرداخت می کند. در بیمارستان های خصوصی با توجه به نوع بیمه، خدمات ارایه شده، تجهیزات و امکانات لازم و از همه مهم تر تخصص پزشکانی که در انجا مشغول به کارند، هزینه عمل واریکوسل بیشتر از بیمارستان دولتی است.
منبع : سایت دکتر سعید صادق زاده – متخصص ارولوژی