آنچه که به عنوان خوراکی در رژیم غذایی شماست ممکن است قدرت کاهش خطر ابتلا به سرطان پروستات را داشته باشد. دانشگاه کالیفرنیا در مرکز پزشکی سانفرانسیسکو اعلام میکند که شما با انتخاب نوع غذاهایی مصرفی خود، می توانید از ابتلا به سرطان پروستات جلوگیری کرده یا پیشرفت آن را کندتر کنید.
علاوه بر خوردن غذاهای خاص، انواع مختلفی از غذاها نیز وجود دارد که باید برای سالم نگه داشتن پروستات خود از مصرف آنها خودداری کنید. در ادامه با این خوراکی ها و غذاها آشنا خواهید شد.
رژیم غذایی پر گوشت، به ویژه اگر خیلی آن را پخته باشید، ممکن است با افزایش خطر ابتلا به سرطان پروستات همراه باشد. این وضعیت ممکن است به دلیل تاثیر آمین های هتروسیکلیک (HCAs) باشد. این آمین ها سرطان زا هستند و معمولا در گوشت هایی که بیش از حد پخته میشوند یافت می شوند. HCAs با پیشرفت سرطانهای مختلف مرتبط هستند.
مصرف مقادیر زیاد لبنیات ممکن است خطر ابتلا به سرطان پروستات را افزایش دهد. طبق تحقیقات منتشر شده در مجله تغذیه، نوشیدن بیش از حد شیر کامل ممکن است خطر پیشرفت به سرطان کشنده پروستات را افزایش دهد.
سرشیر و شیر کم چرب نیز خطر ابتلا به مراحل کم درجه بیماری را افزایش می دهد. سعی کنید مصرف لبنیات را در حد اعتدال کنترل کنید.
سعی کنید لبنیات زیر را در حد اعتدال مصرف کنید:
شیر کامل
پنیرهای پر چرب
ماست های پرچرب
کره کامل
پنیر خامه ای پر چرب
بستنی پرچرب
بیشتر بخوانید:
مصرف مقادیر زیاد الکل ممکن است شما را در معرض خطر ابتلا به سرطان پروستات قرار دهد. محققان با انجام مطالعه روی بیش از ۱۰ هزار مرد شرکت کننده در آزمایش پیشگیری از سرطان پروستات، کشف کردند مردانی که سوء مصرف سنگین الکل داشتند، ۲ برابر بیشتر از افرادی که الکل مصرف نمیکردند به سرطان پروستات پیشرفته مبتلا میشوند.
نکته: سوء مصرف سنگین الکل به حالتی اطلاق میشود که شخصی در روز بیش از ۳ بار نوشیدنی الکلی مصرف میکنند و در طول هفته نزدیک به ۲۰ بار مینوشند.
مصرف چربی های اشباع شده با بیماری های قلبی ارتباط دارد. اما ارتباط آنها با سرطان پروستات هنوز به طور کامل مشخص نیست. برخی از مطالعات بین مصرف چربی اشباع و خطر ابتلا به سرطان پیشرفته پروستات ارتباط قائل هستند. اما همه مطالعات این یافته ها را تأیید نکرده اند.
در حالی که هنوز مطالعات بیشتری در این خصوص لازم است، اما کاهش چربی های اشباع شده ممکن است به نفع پروستات و سلامت کلی شما باشد.
چربیهای اشباع شده در موارد زیر دیده می شوند:
گوشت
محصولات لبنی
سس سالاد
کالاهای پخته شده
غذاهای فراوری شده
ایجاد چندین تغییر در شیوه و سبک زندگی به شما کمک میکند تا پروستات خود را سالم نگه دارید. برای این منظور سعی کنید برخی از تغییرات زیر را در نظر داشته باشید:
بشقاب خود را با میوه و سبزیجات پر کنید و غلات یا حبوبات کامل را در کنار آن انتخاب کنید.
مصرف مکمل ها را کاهش دهید. هرچند هیچ مطالعه ای وجود ندارد که ثابت کند مکمل ها می توانند به کاهش خطر ابتلا به سرطان کمک کنند، اما اگر مکمل مصرف می کنید، ابتدا نوع آن ها را به پزشک اطلاع دهید. شاید لزومی به مصرف آن ها نباشد.
تحرک خود را افزایش دهید. ورزش مداوم نه تنها برای سلامتی کلی شما مفید است، بلکه ممکن است روحیه شما را نیز بهبود بخشد. برای ورزش کردن شما به عضویت در سالن بدنسازی نیز نیازی ندارید. یک پیاده روی سریع در اطراف محله نیز میتواند برای شما مفید باشد.
وزن خود را در محدوده سالم نگه دارید
منبع : https://www.drsadeghzade.com/
اگر آلت تناسلی شما دچار مشکلی باشد این مشکل نه تنها برای زندگی جنسی شما بلکه بر سلامت عمومی شما تاثیر گذار است. بعضی از عوامل تاثیر گذار بر آلت تناسلی عبارتند از :
نعوظ دائم (پرپاسیم) ، نعوظی طولانی مدت و دردناک که معمولا ۴ ساعت به طول می انجامد.
بیماری پیرونی ، وضعیتی که در آلت تناسلی مرد توده سخت و یا پلاکی تشکیل شده و باعث انحنا و یا خم شدن آلت تناسلی می شود.
بالانیتیس التهاب و عفونت سر آلت تناسلی است.
فیموزیس به شرایطی گفته می شود که پوست ناحیه ختنه گاه آنقدر تنگ است که نمی تواند به عقب کشیده شود.
پارامیفوسیس زمانی رخ میدهد که پوست قسمت ختنه گاه در قسمت پشتی سر آلت گیر کرده و نتواند به محل طبیعی خود بازگردد. این وضعیت اورژانسی تلقی شده و در صورت درمان نشدن می تواند منجر به عوارض شدیدی شود.
سرطان آلت تناسلی نوعی نادر از سرطان است که با ایجاد مشکل برای سلول های پوستی آلت تناسلی شروع می شود.
بسیاری از این بیماری ها درمان دارند و میتوان با رعایت بهداشت از ابتلا به بعضی از این بیماری ها جلوگیری کرد. به دلیل اینکه بعضی از از این موارد اورژانسی تلقی می شوند ضروری است که علائم بیمای را شناخته و در صورت بروز آگاهی لازم را داشته باشیم.
بیشتر بخوانید:
اگر علائم زیر را داشتید با دکترتان مشورت کنید:
درد، تورم و یا حساسیت به لمس در قسمت آلت تناسلی
ترشحات غیر طبیعی
تاول ، زخم و یا دانه های قرمز کوچک و خارش دار، بثورات پوستی
وجود خون در ادرار یا مایع منی
نعوظی که بیش از ۴ ساعت به طول انجامد
پوست ختنه گاه آنقدر کوچک باشد که قادر به حرکت نباید
منبع: سایت دکتر صادق زاده – متخصص ارولوژی
یک روش جراحی برای خارج کردن سنگ کلیه در آن با ایجاد یک برش بزرگ در پهلوی بیمار می توان به کلیه دسترسی پیدا کرد و سنگ کلیه را به طور کامل از بدن خارج کرد.
معمولا جراحی باز در شرایط خاصی انجام می شود، اگر بیمار یکی از شرایط زیر را داشته باشد، باید جراحی باز سنگ کلیه را انجام داد:
درد ناشی از سنگ کلیه شدید و غیر قابل تحمل باشد، هر چه سنگ بزرگتر باشد درد آن بیشتر است.
سنگ کلیه به حدی بزرگ باشد که توانایی حرکت و عبور از مجاری ادراری نداشته باشد.
سنگ در حالب گیر کرده باشد.
در شرایطی که به دلیل سنگ کلیه عفونت ایجاد شود.
سنگ کلیه با سایر روش ها درمان نشود.
جراحی باز سنگ کلیه چگونه ایجاد می شود؟
برای خارج کردن سنگ کلیه بزرگ باید مراحل زیر با دقت انجام داد:
جراح متخصص اورولوژی باید قبل از عمل اطلاعات لازم را در اختیار بیمار قرار دهد و نکات و توصیه های قبل از عمل را برای او شرح دهد. این توصیه شامل موارد زیر هستند؛
انجام تست های سونوگرافی، آزمایش خون، سی تی اسکن، نوار قلب و … الزامی است.
در صورتی که بیمار داروی خاصی مانند داروهای رقیق کننده خون را مصرف می کند، باید از یک هفته قبل ان را قطع کند.
بیمار اگر بیماری زمینه خاصی دارد باید پرونده پزشکی خود را به پزشک ارائه دهد.
برای انجام عمل، بیمار باید حداقل ۸ ساعت ناشتا باشد.
پرستار و پرسنل اتاق عمل باید بیمار را برای انجام عمل به اتاق عمل ببرند و او را برای جراحی آماده کنند. قرار دادن سوند برای بیمار، وصل کردن آنژیوکت برای تزریق سرم و دارو، قرار دادن بیمار بر روی تخت عمل و … از جمله مواد لازم برای آماده کردن بیمار هستند.
برای انجام این عمل باید بیهوشی عمومی اعمال شود، بعد از تزریق داروی بیهوشی باید محل جراحی را ضدعفونی کرد.
جراح با ابزار مخصوص جراحی، یک برش بزرگ در محل قرارگیری کلیه ایجاد می کند و به صورت مستقیم به کلیه دسترسی دارد، با بررسی کلیه سنگ کلیه را پیدا می کند.
بعد از پیدا کردن سنگ کلیه باید آن را با ابزار مخصوصی از کلیه خارج کند، بعد از اطمینان از خارج شدن سنگ کلیه جراح محل برش را بخیه یا منگنه و در آخر محل برش را ضدعفونی و پانسمان می کند.
در برخی از موارد بعد از جراحی باز سنگ کلیه، برای کنترل میزان ادرار یک کاتتر در مثانه می دهند که با اولین حرکت بیمار آن را از مثانه خارج می کنند.
همچنین برای خروج ترشحات و مایعات از کلیه، یک لوله استنت در محل جراحی قرار می دهند که بعد از چند روز و اتمام ترشحات آن را برمی دارند. احتمالا برای بررسی وضعیت عمومی، بیمار را چند شب در بیمارستان بستری می کنند.
بیشتر بخوانید:
TUL یک روش غیرتهاجمی برای شکستن سنگ کلیه است که در ان بدون ایجاد هیچ برشی بر روی سطح پوست و از طریق مجرای ادراری می توان به کلیه دسترسی پیدا کرد.
روش TUL جزء عمل های سنگ شکن درون اندامی است، که با وارد کردن یک لوله با نام یورتروسکوپ، از طریق مجرای ادراری می توان سنگ کلیه را پیدا کرد و آن را با کمک لیزر به قطعات ریز تبدیل کرد.
عمل TUL چه زمانی استفاده می شود؟
معمولا پزشک در موارد زیر از سنگ شکن درون اندامی TUL استفاده می کند:
· سنگ های که با از طریق ادرار و دستگاه سنگ شکن قابل درمان نبودن
· سنگ های بزرگتر از ۶ میلیمتر
· سنگ های که در حالب گیر کردن، مخصوصا در حالب تحتانی و میانی
پزشک برای شکستن سنگ کلیه ای که در حالب گیر کرده، باید از روش TUL استفاده می کند و باید برای این عمل مراحل زیر را با دقت و مهارت بالایی انجام دهد:
باید بیمار را برای عمل آماده کرد، پوشیدن لباس اتاق عمل، قرار دادن بیمار بر روی تخت اتاق عمل، تمیز کردن محل عمل از جمله موارد لازم برای آماده سازی بیمار است.
در این روش برای بیمار بی حسی نخاعی اعمال می شود.
بعد از بی حس کردن بیمار مرحله اصلی عمل TUL شروع می شود، در این عمل پزشک یک لوله یورتروسکوپ را از طریق مجرای ادراری وارد حالب می کند. این لوله مجهز به دوربین است.
دوربین متصل به لوله با بررسی حالب و کلیه محل دقیق سنگ را تشخیص می دهد.
پزشک بعد از مشاهده سنگ کلیه از طریق یورتروسکوپ، ابزار مخصوص شکستن سنگ را وارد می کند و با کمک لیزر یا چکش پنوماتیک سنگ را می شکند و با ابزار مخصوص آن را جمع و از بدن خارج می کند.
در برخی از بیماران برای تخلیه راحت ادرار و خارج شدن اسان خرده سنگ های احتمالی، در مجاری ادراری سوند یا لوله استنت قرار می دهند.
بشیتر بخوانید:
برای بهبودی سریع بیمار و جلوگیری از تشکیل مجدد سنگ کلیه رعایت موارد زیر ضروری است:
برای جلوگیری از وجود خون در ادرار و کاهش مقدار ان، برطرف کردن سوزش ادرار و جلوگیری از تشکیل مجدد سنگ کلیه، مصرف مایعات و آب توصیه می شود. ۶ تا ۸ لیوان آب در روز کافی است.
باید تا زمانی که پزشک برای بیماری تعین می کند، از انجام فعالیت شدید و سنگین خودداری کرد.
بیمار باید بعد از عمل TUL ادرار خود را نگه دارد و در اولین فرصت باید برای دفع ادرار اقدام کند.
بیمار برای کاهش درد و جلوگیری از بروز عفونت باید داروهای تجویز شده را مرتب مصرف کند.
مراقبت و تمیز نگه داشتن محل عبور لوله یورتروسکوپ ضروری است.
بعد از عمل سنگ شکن دورن اندامی می توان رابطه جنسی خود را حفظ کرد.
بیمار باید بعد از عمل به مدت ۲۴ ساعت استراحت کافی داشته باشد.
اگر در مجرای ادراری بیمار سوند یا لوله استت وصل باشد باید در زمان تعیین شده آن را خارج کرد.
بیماران که سوند دارند، باید شش تا هفت مرتبه در روز از قسمت انتهایی سوند را تخلیه کنند.
منبع : https://www.drsadeghzade.com/
ایمپلنت آلت تناسلی (penile implant) یا پروتز آلت تناسلی (penile prosthesis) درمانی است برای کسانی که از اختلال نعوظ (erectile dysfunction) رنج میبرند.
این عمل جراحی شامل قرار دادن میله های قابل انبساط یا انعطاف پذیر (rods) در آلت تناسلی مرد است. رادهای بادی (با قابلیت باد شدن) به کمک یک وسیله کوچک مملو از محلول نمکی یا سالینی و پمپ پنهان شده در داخل کیسه اسکروتوم دچار نعوظ میشوند.
با فشار دادن پمپ، محلول نمکی به دستگاه تناسلی مصنوعی مرد وارد میشود و آن را باد می کند تا حالت نعوظ شکل بگیرید. پس از مدتی دوباره میتوان ایمپلنت آلت را به حالت نخست و خنثی در آورد.
اگر با یکی از موارد زیر مواجه هستید احتمالا گزینه مناسبی برای انجام این عمل هستید:
اگر اختلال نعوظ مزمن دارید که زندگی جنسی شما را مختل می کند.
قبلاً داروهایی مانند سیلدنافیل، تادالافیل، واردنافیل و آوانافیل را مصرف کرده اید. (این داروها منجر به نعوظ مناسب برای مقاربت در حدود ۷۰ درصد از مردانی که از آنها استفاده می کنند هستند.)
اگر برای حل مشکلتان از پمپ آلت تناسلی مرد (دستگاه انقباض خلاء) استفاده کرده اید.
اگر یک بیماری مانند بیماری پیرونی دارید،که بعید است با سایر درمانها بهبود یابد.
اگر موارد زیر شامل شما باشد شما کاندید مناسبی برای جراحی ایمپلنت آلت نیستید:
اگر اختلال نعوظ شما برگشت پذیر است.
اگر اختلال نعوظ شما به دلیل مسائل عاطفی است.
اگر به هر دلیلی شما فاقد احساس جنسی هستید.
چنانچه به عفونت ادراری مبتلا هستید.
و اگر شما با التهاب، ضایعات یا سایر مشکلات پوستی در آلت تناسلی مردانه یا استخوان ران خود مواجه هستید.
بیشتر بخوانید :
جراحی ممکن است با استفاده از بی حسی نخاعی یا بیهوشی عمومی انجام شود.
قبل از شروع عمل جراحی، ناحیه تناسلی شیو می شود. برای جمع آوری ادرار یک سوند ادراری در مثانه قرار داده می شود، و یک خط داخل وریدی (IV) برایت جویز آنتی بیوتیک ها یا داروهای دیگر در نظر گرفته میشود.
جراح برشی در قسمت تحتانی شکم، پایه آلت تناسلی یا دقیقاً زیر بخش گنبدی آن ایجاد می کند.
سپس بافت موجود در آلت تناسلی، که به طور معمول در طول نعوظ از خون پر می شود، کشیده می شود و دو سیلندر بادی (با قابلیت باد شدن) در داخل آلت تناسلی شما قرار می گیرد.
اگر ایمپلنت با قابلیت باد شدن و دو تکه را انتخاب کرده اید، مخزن، دریچه و پمپ مخزن در داخل کیسه بیضه قرار داده میشود.
اگر ایمپلنت شما با یک وسیله سه تکه است، پمپ در داخل اسکروتوم جاسازی میشود و مخزن آن زیر دیواره شکم قرار میگیرد.
سرانجام، جراح برش ها را می بندد. این روش ممکن است ۲۰ دقیقه تا یک ساعت طول بکشد. این کار معمولاً به صورت سرپایی انجام می شود.
دوره ریکاوری
پس از عمل کاشت پروتز آلت تناسلی، دستورالعمل هایی در مورد نحوه مراقبت از محل جراحی و نحوه استفاده از پمپ به شما داده می شود.
ممکن است برای چند روز یا چند هفته به داروهای تسکین دهنده نیاز داشته باشید. پزشک احتمالاً آنتی بیوتیک ها را برای کاهش احتمال عفونت برای شما تجویز می کند.
شما ممکن است در طی چند روز آینده پس از عمل به کار خود برگردید، اما بهبودی کامل پس از عمل ممکن است چندین هفته طول بکشد.
شما باید در حدود چهار تا شش هفته فعالیت جنسی را از سر بگیرید.
قیمت پروتزهای آلت
اگر انجام عمل به دنبال یک علت پزشکی مثل اختلال نعوظ یا ED باشد بیمه گذار بخشی از هزینه ها را به شما برمیگرداند. (ممکنه بخشی از هزینه یا تمام او رو به شما برگردونه). هزینه نهایی به عوامل مختلفی بستگی دارد:
نوع ایمپلنت آلت
جایی که شما زندگی می کنید
نوع بیمه گر
انجام عمل های دیگر به صورت همزمان
منبع : وبسایت دکتر صادق زاده – متخصص ارولوژیست