انواع روش های سنگ شکن کلیه
پزشک با سنگ شکن برون اندامی و سنگ شکن درون اندامی می تواند سنگ کلیه را از بین ببرد:
سنگ شکن برون اندامی (ESWL)
این روش یک روش غیر تهاجمی است که پزشک در آن سنگ های کلیوی را با کمک امواج صوتی به قطعات ریزی تبدیل خواهد.
در سنگ شکن برون اندامی، قبل از شروع هر کاری باید یک ژل مخصوص را برروی کمر یا پهلوی بیمار مالید و بعد از آن دستگاه سنگ شکن کلیه را بر روی محل ژل قرار داد. این دستگاه با ارسال امواج صوتی به سمت سنگ کلیه، آن را می شکند.
در این روش سنگ های کلیه به صورت مرحله ای خرد می شوند و در نهایت از طریق ادرار از بدن خارجی می شوند.
سنگ شکن درون اندامی
در سنگ شکن درون اندامی می توان با کمک چند روش مختلف، سنگ کلیه را خرد کرد، در ادامه به این روش ها می پردازیم:
روش یورتروسکوپی
در این روش دستگاه یورتروسکوپی از طریق مجرای ادراری وارد کلیه می شود و با کمک لیزر نوری می تواند سنگ کلیه را خرد کند، پزشک برای خارج شدن راحت سنگ های کلیه از طریق ادرار، می تواند یک لوله استنت در محل حالب قرار دهد. این لوله بعد از یک هفته تا ده روز باید برداشته شود.
سنگ شکن با روش RIRS
در این روش نیز مانند روش یورتروسکوپی، دستگاه آندوسکوپی از طریق مجرای ادراری وارد کلیه می شود و سنگ کلیه را با کمک لیزر می شکند. قطعات خرد شده سنگ نیز از طریق ادرار دفع می شوند.
بیشتر بخوانید:
سنگ شکن کلیه از طریق پوست یا PCNL
از طریق پوست و با ایجاد یک برش بسیار کوچک در قسمت پهلوی بیمار می توان به محل سنگ کلیه دسترسی پیدا کرد. دستگاه نفروسکوپ که دارای یک دوربین برای ارسال تصاویر بر روی مانیتور است، از طریق این برش کوچک وارد کلیه می شود.
پزشک با کمک دوربین متصل به دستگاه، محل دقیق سنگ کلیه را مشخص می کند، در این حالت سنگ به دو روش برداشته می شود؛ اگر سنگ بدون شکستن از طریق لوله نفروسکوپ خارج شود به آن نفرولیتوتومی گفته می شود اما اگر سنگ را قبل از خارچیج کردن با کمک لیزر یا امواج صوتی بشکنند، به آن نفرولیتوتریپسی می گویند.
