علائم پرخوری عصبی چیست؟
افراد مبتلا به پرخوری اصولا از وزن و اندام خود راضی نیستند، از جمله علائم پرخوری عصبی عبارتند از:
پراشتهایی غیرمعمول؛
فرد تا موقعی که احساس پشیمانی کند به غذا خوردن ادامه می دهند و پس از پراشتهایی هم احساس گرسنگی دارد.
افرادی که دچار این اختلال هستند تمایل دارند که تنهایی غذا بخورند.
کاهش اعتماد به نفس و نارضایتی از اندام خود؛
دوری از فعالیت های اجتماعی و جمع های دوستانه؛
افراد مبتلا به پراشتهایی پس از غذا خوردن به عمد استفراغ می کنند و یا با ورزش های شدید سعی در کاهش وزن خود دارند.
افرادی که به پرخوری عصبی مبتلا هستند اصولا از وزن و اندام خود رضایت کافی را ندارند.
روش های جلوگیری از پرخوری عصبی
- از جمله راه های جلوگیری از پراشتهایی عبارتند از:
- افزایش تعداد وعده های غذایی با کاهش حجم غذا؛
- وعده صبحانه را به هیچ وجه حذف نکنید.
- مصرف سبزیجات در وعده های غذایی را فراموش نکنید.
- میوه تازه میل کنید اما میوه خشک نه!
- در رژیم غذایی خود از پروتئین غافل نشوید.
روش های درمان پرخوری عصبی
به دلیل اینکه پراشتهایی بیشتر ریشه در کمبود اعتماد به نفس و عزت نفس دارد بنابراین روان درمانی در درمان بولیمیا بسیار موثر است. روش های درمان پرخوری عصبی عبارتند از:
قطع چرخه ی پراشتهایی؛
هر گونه باورهای منفی و غیرمنطقی درباره اندام، وزن و رژیم غذاییتان را کنار بگذارید.
ممکن است در کنار روان درمانی نیاز به استفاده از داروهای ضد افسردگی نیز داشته باشید.
روان درمانی از عواملی است که در درمان بولیمیا تاثیر بسزایی دارد.
بیشتر بخوانید : علت استپ وزنی چیست؟
حقایق مهم درباره پرخوری عصبی
افسردگی اصولا همزمان با پراشتهایی نمود پیدا می کند. در اکثر مواقع اشخاصی که دچار افسردگی هستند بیش از سایرین مستعد ابتلا به این اختلال تغذیه ای هستند.
این اختلال در موارد شدید می تواند بر باروری زنان تاثیر منفی بگذارد.
پرخوری می تواند سلامت کلی بدن را تحت تاثیر قرار دهد و باعث خشکی پوست، اختلالات گوارشی، اختلالات کلیوی، کم خونی و … شود.
بولیمیا در اکثر مواقع یک اختلال دائمی است و فرد باید تا آخر عمر آن را تحمل کند.
ممکن است انواع اختلالات تغذیه ای ژنتیکی باشند.
زنان بیشتر از مردان به بولیمیا دچار می شوند.
بولیمیا در واقع یک اختلال عصبی است که در مغز انسان رخ می دهد و به صورت فیزیکی نمایش داده می شود.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟
شاید کار دشواری باشد اما پرخوری عصبی می تواند به عنوان یک فرصت باشد تا با خود و احساساتتان بهتر و بیشتر ارتباط برقرار کنید. دنبال کردن روز به روز این اختلال باعث می شود که به درک بهتری از خود برسید و همچنین رژیم غذایی سالم داشته باشید. عدم توجه به غذا خوردن عصبی ممکن است بعدها به اختلال پرخوری یا سایر اختلالات تغذیه ای تبدیل شود. در صورتی که متوجه این موضوع شدید که الگو غذا خوردنتان از کنترلتان خارج شده است بهتر است هر چه سریعتر از یک متخصص تغذیه مشورت بگیرید.
منبع : سیرا
