وزن شما می تواند تاثیر مستقیمی بر میگرن داشته باشد. پس از ارزیابی ۱۲ تحقیقی که روی۳۰۰ هزار نفر انجام شد، محققان دریافتند که افراد چاق ۲۷ درصد بیش از سایرین در خطر ابتلا به میگرن هستند. به دلیل اهمیت ان موضوع و بحث برانگیز بودن آن در این مقاله می خواهیم بدانیم آیا انجام عمل جراحی لاغری می تواند باعث بهبود میگرن در افراد چاق با شاخص توده بدنی بالا شود یا خیر.
نتیجه تحقیقات درباره کاهش وزن و درمان میگرن چه چیزهایی را نشان می دهد؟
محققان ایتالیایی و آمریکایی گزارش داده اند که کاهش وزن می تواند موجب کاهش سردرد های میگرنی و بهبود کیفیت زندگی بیماران میگرنی شود.
کلودیو پاگانو پروفسور پزشکی داخلی و استاد دانشگاه پادوا ایتالیا می گوید:
“اگر دارای اضافه وزن هستید و از سردرد های میگرنی نیز رنج می برید، کاهش وزن می تواند کیفیت زندگی اجتماعی، کاری و تحصیلی شما را بهبود بخشد. کاهش وزن در بزرگسالان و کودکان چاق می تواند از طریق بهبود عواملی که موجب بدتر شدن میگرن می شوند، به بهبود کیفیت زندگی کمک کند.
با کاهش وزن از طریق انواع جراحی های لاغری مانند اسیلو معده، بای پس معده و ..، تعداد روز هایی که فرد در ماه به میگرن مبتلا می شود کاهش می یابد. همچنین شدت و طول مدت هر حمله سردرد نسبت به قبل کاهش چشمگیری خواهد داشت.”
کاهش وزن با عمل لاغری و روش های دیگر علاوه بر میگردن چه مشکلاتی را برطرف می کند؟
در متاآنالیزی مشتمل بر ۴۷۳ بیمار در ۱۰ مطالعه، محققان دریافتند که کاهش وزن با کاهش شدت درد، طول مدت حمله و دفعات ابتلا به میگرن ارتباط دارد.
کاهش وزن همچنین می تواند بیماری های مرتبط با چاقی مانند دیابت، فشار خون، بیماری های قلبی عروقی، سکته مغزی و بیماری های تنفسی را نیز درمان کند.
چاقی و میگرن در کشور های توسعه یافته بسیار شایع بوده و لاغری می تواند تاثیر بسیار زیادی بر کیفیت زندگی این جمعیت فراوان داشته باشد و هزینه های درمانی آنها را کاهش دهد.
با این حال مکانیزم ارتباطی چاقی با سردرد های میگرنی هنوز مشخص نشده است ولی می توان نتیجه گرفت که کاهش وزن موجب تغییراتی در التهابات مزمن، آدیپوکین ها، اختلالات چاقی، رفتاری و روانشناختی می شود.
بیشتر بخوانید : بهترین جراح لاغری کیست ؟
بر خلاف شایعات رایج درباره جراحی لاغری، این جراحی امروزه بسیار ایمن و کم خطر انجام می شود. همچنین اکنون جراحی های لاغری بر خلاف گذشته که به دلیل استفاده از روش های باز و تهاجمی بسیار چالش برانگیز تر بود، به روش لاپاراسکوپی که جدیدترین روش جراحی لاغری است، انجام می شوند. در این نوع جراحی کم تهاجمی، چندین برش کوچک روی شکم زده می شود و دستگاه لاپاراسکوپ و سایر ابزار های جراحی از طریق آنها وارد بدن شده و جراحی انجام می شود. دوران نقاهت پس از جراحی لاپاراسکوپی بسیار کوتاه تر و کم دردسر تر از جراحی باز است. در ادامه به توضیح برخی از کم تهاجم ترین و ایمن ترین جراحی های لاغری می پردازیم:
جراحی اسلیو معده عبارت است از برداشتن حدود ۸۰ درصد از معده که شامل قسمت تولید کننده هورمون گرسنگی(گرلین) نیز می باشد. معده باقی مانده بخیه زده می شود و شکلی باریک و دراز مانند موز یا آستین پیدا می کند.
نحوه کاهش وزن: با کوچک شدن حجم معده و از بین رفتن هورمون گرسنگی بیمار کالری بسیار کمتری دریافت کرده و وزن وی به طرز چشمگیری کاهش پیدا می کند.
میزان کاهش وزن تقریبی: اکثر بیماران پس از اسلیو معده حدود ۳۰ تا ۵۰ درصد از وزن اضافی خود را طی ۶ تا ۱۲ ماه و ۵۰ تا ۷۰ درصد از آن را طی ۲ سال از دست خواهند داد. سرعت کاهش وزن در این جراحی نسبت به بای پس معده کمتر است که همین موجب کاهش احتمال افتادگی پوست پس از جراحی لاغری می شود.
جای بخیه: برش های لاپاراسکوپی هر یک حدود ۱.۵سانتی متر بوده و جای بخیه حاصل از جراحی لاغری به سرعت بهبود پیدا کرده و بیمار می تواند پس از مراقبت بعد از عمل اسلیو معده به روند زندگی معمول خود بازگردد.
بیشتر بخوانید : رژِیم لاغری
بالون معده جزء جراحی های غیرتهاجمی بوده زیرا شامل هیچگونه برش و خونریزی نمی شود. در واقع در این روند، پس از بیحسی بیمار، یک بالون یا بادکنک خالی از طریق دهان وارد بدن شده و به سمت معده هدایت می شود. پس از قرار گیری در معده، بالون با محلول سالین پر می شود.
نحوه کاهش وزن: بالون قسمتی از حجم معده را اشغال کرده و موجب می شود تا بیمار کمتر احساس گرسنگی کند. این بالون معمولا پس از چندین ماه برداشته خواهد شد.
میزان کاهش وزن تقریبی: بیمار با گذشت ۶ ماه از جراحی لاغری می تواند حدود ۱۰ درصد از وزن اضافی خود را کم کند.
جای بخیه: هیچ برش و جای بخیه ای در این جراحی وجود نخواهد داشت.
بای پس معده جزء جراحی های کم تهاجمی است زیرا به روش لاپاراسکوپی انجام می شود. طی این جراحی، قسمتی از معده بای پس و کنار گذاشته می شود و بخش باقی مانده معده بخیه زده می شود. در عین حال قسمتی از روده کوچک نیز بریده شده و به معده جدید متصل می شود. در واقع در این جراحی مسیر عبور غذا از روده نیز تغییر خواهد کرد.
نحوه کاهش وزن: بیمار پس از بای پس معده بسیار سریع تر از قبل احساس سیری می کند. همچنین به دلیل تغییر مسیر عبوری غذا از روده، میزان کالری و مواد غذایی کمتری به بدن جذب می شود.
میزان کاهش وزن تقریبی: ۶۵ تا ۸۰ درصد وزن اضافه بدن طی ۱۸ ماه کاهش خواهد یافت.
جای بخیه: هر یک از برش های جراحی لاپاراسکوپی حدود ۱.۵ سانتی متر بوده و به مرور زمان بهبود یافته و محو خواهند شد. این جراحی تحت بیهوشی کامل انجام خواهد گرفت.
بیشتر بخوانید : جراح لاغری کیست ؟
مکانیزم اصلی دستگاه های ارتودنسی، جابجایی دندان ها به موقعیت مد نظر ما با اعمال فشار است. دستگاه هایی مانند بریس ها که در گروه ارتودنسی ثابت هستند با اعمال میزان مشخصی از نیرو به دندان، باعث شیفت و جابجایی آن می شوند. این فشار معمولا آنقدری زیاد هست که بتواند ریشه دندان را هم وادار به تغییر موقعیت کند.
اما ما در ارتودنسی نامرئی به روش اینویزیلاین کاری به ریشه دندان ها نداریم. در واقع این دستگاه به گونه ای طراحی شده که تنها به بخش بالای دندان ها نیرو وارد میکند و کاری به ریشه ندارد.
این دستگاه تنها برای موارد خفیف ارتودنسی خوب عمل می کند، و برای اصلاح موارد پیچیده تر موثر نیست. برای درک بهتر اجازه دهید یک مثال بیاوریم:
اکلوژن باکال نوعی از مال اکلوژن های دندان است (هر حالتی غیر از حالت طبیعی فک و دندان ها). باکال به سطح خارجی دندان ها که در سمت لپ ها قرار دارد گفته میشود. اکلوژن باکال به حالتی گفته میشود که دندان ها بیش از حد و به صورت غیرطبیعی به سمت لپ قرار گرفته اند. اگر برای حل این مشکل از ارتودنسی نامرئی با اینویزیلاین استفاده کنیم، نه تنها مشکل حل نمیشود بلکه در برخی موارد مشکل حتی وخیم تر از قبل میشود. در این موارد معمولا از ارتودنسی ثابت برای حل مشکل استفاده میشود.
این دستگاه در گروه ارتودنسی متحرک قرار دارد یعنی بیمار میتواند در مواقع نیاز آن ها را به راحتی بردارد یا دوباره نصب کند. به خاطر متحرک بودن آن، موفقیت اینویزیلاین به شدت به انگیزه بیمار بستگی دارد.
برای اینکه درمان با این دستگاه موفقیت آمیر باشد باید در شبانه روز حداقل 22 ساعت از آن استفاده کرد. اگر بیمار در استفاده از آن کوتاهی کند یا هر وقت که دلش خواست آن را روی دندان هایش قرار دهد، درمان به تعویق می افتد. از این حیث کسانی که نمیتوانند به استفاده از اینویزیلاین پایبند باشند، بهتر است که ارتودنسی ثابت با بریس را امتحان کنند. زیرا بریس برای تمام مدت درمان به دندان متصل است و حتی اگر بیمار فراموش کار باشد باز هم مهم نیست. زیرا بریس همچنان سر جایش برقرار است.
یک مقاله تحقیقاتی که در مجله بهداشت دهان و دندان BioMed منتشر شد ، نشان داد که Invisalign تنها حدود 59 درصد مؤثر است.
زمانی که هیچ دستگاهی به دندان های شما متصل نیست دهان شما بذاق تولید میکند. این بزاق میتواند به تمیز شدن طبیعی دندان ها تا حدی کم کند. اما زمانی که از اینویزیلاین استفاده میکنید دندان های شما تقریبا همیشه توسط این دستگاه احاطه میشود و شانس اینکه توسط بزاق تمیز شود را ندارد. از طرفی این دستگاه میتواند بیشتر از سایر دستگاه ها مستعد ورود مواد غذایی و نوشیدنی و درنتیجه تجمع باکتری ها باشد. اگر بعد از در آوردن، آنها را در یک مکان تمیز قرار ندهید و بدون تمیز کردن به دندان ها متصل کنید، باکتری ها در آن رشد میکنند. حتی زمانی که چیزی میخورید و مسواک نمیزنید نیز همین اتفاق محتمل تر است. بنابراین اگر در حفظ بهداشت دهان و دندان خود کوشا نباشید، Invisalign اساساً می تواند مواد غذایی و باکتری های موجود در دندان را به دام بیندازد.
بسته به مشکل شما، تعدادی از این دستگاه ها برای شما ساخته میشود که تقریبا هر دو هفته یکبار باید آن ها را تعویض کنید. برای مثال اگر برای شما 10 عدد اینویزیلاین طراحی شده، شما هر دو هفته باید یکی از آن ها را دور انداخته و یکی دیگر را استفاده کنید. هر کدام از آن ها دندان های شما را تا چند میلیمتر جابجا میکند. و بعد از اینکه دندان های شما فلان میلیمتر دیگر جابجا شوند، باید دستگاه خود را تعویض کرده و یکی دیگر بگیرید تا فلان میلیمتر دیگر دندان‌هایتان صاف شود ….. متاسفانه هر بار تا بخواهید به دستگاه جدید عادت کنید دو سه روز اندکی اذیت میشوید.
برخی از بیماران بر این باورند که Invisalign از بریس کمتر دردناک است، اگرچه یک مطالعه نشان داده است که این موضوع تنها در ابتدای درمان صحیح است. با گذشت زمان و استفاده از تعداد بیشتری اینویزیلاین، بیمار هم مراجعاتش به مطب بیشتر میشود و هم با تعویض دستگاه ها شاید بیشتر اذیت شود.
منبع :
باکتری‌ها به طور مداوم در دهان ما رشد می کنند، بنابراین در همه افراد بدون هیچ استثنایی پلاک دندانی ایجاد می شود. اگر این پلاک میکروبی به ویژه در اطراف لثه برداشته نشود، می تواند ابتدا باعث التهاب و تحریک لثه شده و در نهایت کار تا جایی پیش می رود که مجبور به کشیدن دندان می شویم. در این بخش شما را با 5 عارضه پلاک و جرک دندان آشنا خواهیم کرد.
به التهاب لثه در اصطلاح دندانپزشکی جنجویت یا ژنژویت گفته میشود. در چنین وضعیتی بافت لثه دچار تورم، تغییر رنگ (معمولاً قرمز) و در کل حساس میشود. گاهی اوقات نیز بر اثر التهاب ممکن است شاهد خونریزی از لثه باشیم.
تقریباً اولین عارضه پلاک و جرم دندان، ملتهب شدن لثه‌ها است که اگر به آن رسیدگی نشود اوضاع بدتر شده و ممکن است عفونت لثه ایجاد شود.
به مجرد اینکه التهاب لثه ایجاد شود، ممکن است بوی بد دهان نیز در افرادی که نسبت به پاکسازی پلاک دندانی بی تفاوت هستند رخ دهد. در واقع خود پلاک نمی‌تواند به تنهایی بوی بد ایجاد کند اما با آسیب زدن به لثه ها و دندان می تواند بوی نامطبوعی در دهان به وجود بیاورد.
بیشتر بخوانید:
در صورتی که پلاک دندان برداشته نشود و تبدیل به جرم یا تارتار شود به جز دو مورد قبلی کم کم سر و کله پوسیدگی دندان پیدا می شود. یعنی بر اثر اسیدی که در پلاک وجود دارد مینای دندان از بین می رود. زمانی که این لایه از بین رود، دندان دپار تغییر رنگ شده و حفراتی در آن ایجاد می شود. به این حفرات پوسیدگی گفته می شود و بزرگترین عامل ایجاد آن پلاک و جرم دندان است.
یکی از رایجترین مشکلاتی که مستقیما مقصر آن پلاک و باکتری های مضر داخل ان هستند، آبسه دندان هست. آبسه یک ساختار یا کسیه چرکی است که حاوی چرک غیرعفونی است. آبسه می تواند در دندان، بین دندان ها و در لثه شکل بگیرد و اگر به موقع درمان نشود تبدیل به کیست عفونی با عواقب جدی می شود.
اگر پوسیدگی دندان بدون درمان و ترمیم به حال خود رها شود در نهایت ممکن است منجر به از دست رفتن دندان شود. در واقع سرانجام عدم رسیدگی و پاکسازی پلاک و جرم دندان در نهایت کشیدن دندان خواهد بود. نبود دندان هم مشکلات بسیار زیادی به سلامت دهان و دندان وارد م کند.
منبع : دندانپزشکی شبانه روزی تاج
در موارد جدی برای ترمیم آسیب های وارده به لثه عقب رفته، جراحی لثه در نظر گرفته می شود. این جراحی اغلب تنها هدف درمانی دارد و نباید آن را با عمل های زیبایی لثه اشتباه گرفت.
محل این عمل را یک متخصص پریودنتیست (متخصص لثه) یا یک دندانپزشک باتجربه انجام می دهند. در این روش بخشی از بافت لثه برش داده می شود و پس از از بین بردن باکتری ها و تمیز کردن کامل محل جراحی، لثه بخیه زده می شود. اینکار به از بین رفتن پاکت پریودنتال و کاهش احتمال آن کمک می کند.
گاهی اوقات استخوان نگهدارنده دندان به دلیل عقب نشینی لثه دچار عفونت یا تحلیل می شود. در این شرایط عملی انجام می شود که بافت آسیب دیده لثه و استخوان را ترمیم می کند.
مشابه روش جراحی فلپ لثه، در این روش هم برشی روی لثه زده می شود و بعد از پاکسازی زیر لثه، مواد احیا کننده (شامل غشاء، بافت گیوندی، پروتیئن و …) که باعث تحریک استخوان سازی و ترمیم لثه می شود استفاده می شود. پس از قرار دادن مواد احیا کننده، لثه محکم دوخته می شود.
در موارد جدی که بخشی از بافت لثه پس از تحلیل رفتن از بین رفته، جهت ترمیم نیاز به پیوند بافت است. چندین نوع پیوند بافت لثه وجود دارد که همگی در موارد مختلفی کاربرد دارند.
در هر صورت ممکن است متخصص لثه بخشی از بافت سقف دهان (که مشابه بافت لثه است) را برداشته و به محلی از لثه که دجار عقب نشینی و آسیب شده پیوند بزند.
بهترین راه برای جلوگیری از عقب نشینی و تحلیل رفتن لثه ها مراقبت از دهان و دندان است. اگر هر روز مسواک بزنید، نخ دندان بکشید و غذاهای سالمی مصرف کنید کمتر به چنین مشکلی بر میخورید.
به جز مراجعه منظم به کلینیک دندانپزشکی موارد زیر نیز میتوانند در پیشگیری از تحلیل لثه موثر باشند:
ترک سیگار و همه انواع دخانیات
عدم مصرف مواد مخدر
داشتن یک رژیم غذایی سالم و متعادل
تغییر سبک زندگی
انجام فرآیند های ترمیم و زیبایی دندان
بیشتر بخوانید : ایمپلنت دندان